Il "sciur Sindàch" che vorrei

Se ‘l ghè ‘n sindàch che ‘l ma restàa ‘n tèl cör chel l’è ‘l Sciür Sindàch Ermenegildo Cattaneo.

‘N sa ‘n dèi prim agn del 1950. L’ è pasàa tanc àgn de alùra!

Nòtri Tiranés  dé cuntràda ‘n séra tücc por diaui.

Li bèli màchini ma li vedèva quàndu ‘l rüava ‘l dutùr  Sala int par i nòs tròcc par visità vargün de malàa ; nòtri raisìn ‘n  gàa  lustràva cun i gumbàt i védri par vardàch int ‘l cruscòt , pòo ‘n gàa tiràva ànca dé brùt ’l mànech  déla purtiera che l’éra saràda giù pègiu de ‘na casafòrt.

‘L  viàcc pü lùnch de nòtri raisìn  cun ‘l scusàl nègru e  cun ‘l cestìn  de scudèsci cùn int l’öv còcc e ‘l pum, l’èra chèl déla matìna àli növ  e dèla sìra àli quàtru .

Par andà a l’asilu ‘n sàa ramàva scià tücc ansèma ilò al büi vècc par fàss curàgiu e par avèch ‘l fidàch  dé vardà li munèghi che iéra pü gnèchi de li nòsi regiuri.

Ma ècu il nòs Sant Prutetùr : ‘l Sciùr Sindàch Catàni!

Che Um! Che pasta dé Um!

L’éra sémpru ilò visìn àla porta dèla butèga , ilò àla piàza dèl mercàa déli vàchi , pròpi ilò andùa adèss ià fàcc i giardìn tacàa al munument dèi morc ‘n guèra; disévi che l’éra lì sémpru drìcc cùma ‘n füss e  quànda ‘n séra ‘n ròscia ‘l ma ciamava scià ün àla òlta e ‘l diséva:

“Bambino come ti chiami?”

E mi! “ma ciàmi Eziu Maifrè e stò fò ilò tacàa al büi de S. Maria , e sòo ‘n Méngu !”

Bambino parla italiano!

E mi! “Sono Ezio Maifrè e stò fuori ilò a S. Maria attaccato  alla fontana”

Bravo, ‘l ma diséva!

E pòo cun ‘l Mariu!

“Tu dove stai andando ?”

E lüü : “ vadò  ilò all’asilo dove ci sono le monaghe”.

Bravo !| ‘l diséva, e ècu ‘l miracùl .

‘L Sciur Sindàch ‘l rügava ‘n sacòcia e ‘l tirava fò li caramèli e na dàva üna par ün.

Pòo ‘l diseva :” fate i bravi  e parlate anche in italiano.”

Adès i témp iè cambiàa, parò mi spéri amò adès che ‘l növ sindàch ‘l turnìs a fa amò àla manéra vègia, ànzi la prìma òlta che lancùntri sperùm che ‘l ma dabìs ‘na caramèla e mì de ringraziamént ga diseròo : Sciur Sindàch fai anche tu il bravo e parla anche in dialetto!

Méngu