Vèrs al dumàa cun i regòrcc de iér

La diferénsa tra nòtri che ‘n sa ‘ndacc vìa e vòtri che sìi restàa a ca, l’è che nòtri ma duüü lagà ‘ndrée tüti chìli robi che sa pö mìga tö sü de purtà vìa nèla valìs de cartùn parchè iè fàci cùma de ària: iè i regurdìn. Ròbi che fin che ta sée ilò sül post ta sa nacòrget gnànca de avègali parchè ta li vèdat, gödat u patìsat de manimàn che ‘l scur i agn, chèl tram-tram de vìta de tücc i dì, se sa pö fùrsi ciamàl iscì, che l’ampìla e l’ammuntùna nèl sach che sa ga süli spàli, per tüt al noss viv. 

De chèl dì che ta nàset, la röda dèla vìta la sa mèt rée a girà sénsa mài fermàs, fin che ‘l rüa al to mumént che ‘l ta tùca ‘ndà an paradìs u a l’afèran; giràndu la ta làga de int ségunt  cùma i rudàni de ‘n car giù ‘n dèla pàlta e la ràma sü sémpri vargùta che ta rèsta tacàa ampienéndu, cun al pasà di agn, chèl fagutìn de pensée e regòrcc tàntu preziùs che i emigràa i töl rée nèla mént an dèl so giruvagà. Tücc i ga i regòrcc e de sòlit stàndu a ca, i rüa a gàla dùma cùra ta sée vècc; ma chèl che sa regòrda l’è fùrsi i témp pasàa e la giuentü che gh’è pü.

Metüü ‘n de ‘n cantùn cùma ‘n sciüpèi rut dèli nöi generaziùn, ta vìvat desmentegàa parchè i töö regòrcc ià capìs nigügn, iè fo di témp, iè surpasàa e i ga sü la müfìna cun quài ragnìna, iè pü bun; iè vècc cùma chèi che ga ià amìs de  cüntàgai su ‘nè restàa ‘ngìru puchìn, i pü tancc iè ‘ndacc a fa nümer al’umbrìa dèl noss crap dèl Düch.

Sa de savè, che fügéndu de ca cùra ta sée amò giùen e ‘ndàndu ‘ngìru par al mund, sa cumìncia sübit a regurdà e i regòrcc iè iscì  frèsch che iè amò bun, a cüntài sü ta trùat tànti urègi che ià sta a sentí.  Parò sti urègi iè furèsti, li vée de òtri part dèl mund cun üsànsi e parlàdi divèrsi di töi, li fa fadìga a capìt e alùra, ta divèntat müt e ta sa nacòrgiet de èss restà departì cun al to regurdà che ta ruséga cùma ‘n caröl, che ‘l ta dà mài pas, al ta pìca par la züca dì e nöcc che de spès sénsa necòrgies, piàn piànin  al ta fa parlà departì (mìga ài mür cùma i tut, antendùmas). 

Al ta vée vöia de fa ‘n pit de cunversaziùn an dèl to dialèt, de cüntà sü di “bèi témp”, de cunfidàt; alùra ta sa sèren de int an de chèl che l’è dùma to e tüt an té ‘nbot ta sa necòrgiat che int de tì gh’è ‘n amìs che ‘l ta dà l’urègia, che ‘l sta a sentì, che ‘l ta respùnd ài töi dumàndi ma che supratüt al ta capìs; tüt chèl che gh’è defò angìru de tì al svanìs an de ‘n nigùt.  Ucùr mìga ulsà la us, pü che ‘n parlà l’è ‘n mugnulà a mèza bùca; i pensée sa trasmèt quàsi de culp cumè travèrs di ùndi par èss ramàa sü de urègi tìduli e alenàdi

Cici Bonazzi

Clicca qui per ascoltare il file audio

Dizione a cura di Ezio Maifrè