I tre pretendenti della bella Mariléna

Una storia di altri tempi

Va la cünti se gh'ìi de pü de desdòt agn sedenò stupìf i urègi.

'N cuntràda de S. Maria 'l gh'éra 'na ràisa de num Mariléna che l'èra bèla cùma 'na càbra giuàna cun 'l pècc stagn e rudùnt.

Che bèla cabrèta! Nègra de cavèi, òlta, öcc celést, la cantàva cùma 'n usignöl àla bunùra.

Quànti bràghi i sa sguaràa i matèi de S. Maria e dé Porta Milanésa par rampegà sü 'n chèl fìch ilò sùta la so finèstra de cüsìna.

Negùt de fa, lée la saràva l'antùn, i matèi i raspàva cùma gat 'n amùr ma i restàva sémpru seràa de fo.

Apèna lüü, 'l Rénzu tirasùt, a füria de rusegàs la pàta sü par 'l fìch , la podüü fas dèbrì l'antùn, sultà int de int e fach dì "nò dài, nò dai!!"

Che cavàl de ràza! Grant bèl matèl, négru de cavèi, olt, öcc celèst amò pü celèst dèla Mariléna .

A culp de rampegàdi sü 'l fìch la cunquistàa la ràisa e i la maridàda.

'L ma piaserés div che "vissero felici e contenti" ma l'è mìga iscì.

Alùra a Tiràn 'l gh'èra miséria, a èss bèi cùma 'l Rénzu e la Mariléna l'èra amò pégiu parchè dàla belèza 'na òlta sa maiàva giù nigùt, adès parò l'è pü iscì.

Fàtu sta che 'l Rénzu tirasùt la duvüü, par mantegnì la bèla Mariléna, ciapà sü la valìs e 'ndà luntàn par fa furtüna.

Chilò 'l rüa 'l bèl.

Cùma spudéva lasà deperlée 'na bèla spusìna par agn e agn?

Cùma spudèva lasàla 'n cuntràda de S. Maria cun chèi ganivèi che gh'èra 'n gìru?

L'éra l'ültìma nocc prìma de partì!

'L Rènzu l'éra ilò 'n müdandùn apröf al lècc, i butùn d'azzàl i lusìva cùma öcc de gàt, quànda 'l ga vegnüü l'ispiraziùn.

'L ga dicc àla Mariléna "Càra stèla, dumàa müdéroo 'n Ustràlia par fa furtüna, ta purteròo tancc marénch par fat viv cùma 'na sciùra parò ti ta ghéé de mantegnì 'na prumèsa."

E lée: "cünta Rènzu, cünta che 'ntant tròo fo 'l camisùn."

E 'l Rénzu: "Ta làsi chilò i mée müdandùn de làna, tàl sée bée che sü la pàta 'l gh'è trìi butùn d'azzàl e che apèna mì pödi desbutunài sènsa ciapà li màa quànda ti ta mùset 'n galùn.

Se pasàa i dés agn ta mée pü sentüü, alùra ta puderèe rimaridàs cun chèl che 'l ga rüerà a tirà sü i mée müdandùn e sbutunài sénsa màa cùma fòo mì. Chèl 'l sarà 'l tò um!"

La Mariléna la ga prumès de sì e 'ntànt la tiràa sü 'l camisùn, la musàa ‘n galùn e al Rénzu 'l ga sparàa fo amò i butùn e bunanòcc sunadüü.

La dumàa 'l Rénzu tirasùt l'è partìi.

Par dùu u trìi agn la scricc e po sa la pü sentüü.

Vu dicc che 'n dèla cuntràda de S.Maria 'l gh'èra bèi marcantòni e iscì 'l fich dela bèla Mariléna l'éra sémpru  cargàa de ganivèi che i vulèva sultàch int dala finèstra, ma chèi scimmiòt i iéra sémpru ciavàa de fo.

Iscì 'l Tòni dicc 'l picasüsut, 'l Lüis dicc 'l pàsula, Luciànu dicc 'l frìtula ièra vegnüü i pretendént dèla Mariléna.

L'éra pasàa dès agn e sicùma ièra vegnüü a savè la stòria dei müdandùn del Rénzu e dei galùn dèla Mariléna chèi trìi balabiùt i speciàva che i füss metüü àla prüa.

‘N bèl dì sa vèt sultà giù del trènu ün cun 'na bàrba lùnga e négra, malsagumàa, cun 'n capelàsc de pèl e cargàa de dùi sedèli de ram ràsi de marenghèt d'or.

Sénsa dì bèe 'l sa 'nviàa sü par vìa S.Maria.

Rüàa sü al büi la vedüü chèi trìi sabblòt sü 'l fìch dela Mariléna cùma trìi corv che i speciàva l'imbecàda.

'L furestée, cunusüü chèi trìi, la màaia la föia e cun bèli manéri la dicc "Galüp, sultìi giù del fich parchè ànca mì vòli la Mariléna véduva del por Rénzu tirasùt.

Dumandùmach àla ràisa se 'n pö fa la prùa dei müdandùn par vedè se ün de nòtri 'l pöl maridàla."

La Mariléna l'éra sémpru 'n cusìna che la caragnàva dì e nocc.

Chèla sìra i 'nampudèva pü de patì e iscì la tiraàa fo i müdandùn del so Rénzu e la dicc "prùìi, matèi, chèl che 'l ga rüa a desbutunà i butùn d'azzàl sénsa li màa quàndu museròo ‘n galùn chèl 'l sarà 'l mè um, iscì la dicc 'l por Rénzu"

La tacàa 'l Tòni picasüsùt, ma sicùma 'l gh'èra bàga 'l ga rüàa apèna a tirài fìna sùra metà bògia, po la prüàa 'l Lüis pàsula che 'l sa rampinàa int la pelèca e la tracc 'n vérs, la prüàa Luciànu frìtula ma 'l ga mìga rüàa a butunà la pàta parchè i so dìi iéra trop gross.

L'è stacc la òlta de chèl furestée malsagumàa e cun la bàrba lùnga.

Vèrgini!! L'è stacc pü svèlt del Duménic, quèl che i l'éra catàa cul 'l cül biùt 'n del camp de sörgu cun la Rüsìna.

La tiràa su i müdandùn, la butunàa la butunèra cun la mòsa de 'n Munsignùr, e 'l sa picàa sü l'aténti.

I trìi balabiùt iè restàa ilò 'mpapinàa cun li màa a cazzèt sùli vergògni.

La prüa l'èra gnamò finìda.

La Mariléna la ulsàa, cùma la fasèva cu 'l so por Rènzu 'n pit 'l scusàl e la musàa ‘l galùn. Che culp , matèi!

I trìi butùn d'azzàl di müdandùn iè sparàa fo cùma schègi.

La Mariléna, la picàa fo 'n gìgul cùma quèl dèla prìma nocc e vedüü l'urdìgn la ricunusüü 'l so Rénzu.

La fèmna la lüciàva cun i dìi avèrt sùra i öcc e 'ntànt la vardàva ànca li sedèli cun i marenghèt.

'L Rènzu picasusùt l'éra ilò cun la pàta sbarlatàda che la fümava e cun öcc fughént 'l fìsàva la canavèla dèla Mariléna.

Adès sì che va diseròo che "vissero felici e contenti."

Parò viòtri che gh'ìi de pü de desdòtt agn e i mìga stupàa i urègi gh'ìi de savè la muràl: Cun ‘l musà dei galùn  la Mariléna la fa fò li söi rasùn.   

Ezio (Méngu)